Co iluso pacifismo que a paixón literaria me dita, dispóñome, sen máis Dyla-ción, a defender unha postura poética tan cuestionable como fundamentada. “Tomo”, así, con Garcilaso, “ora la pluma, ora la espada”, entre libros de Lope, Rosalía e Patti Smith; cun ollo en Cervantes e outro en Lois Pereiro, sen perder de vista ao vello Bob.