No encadre extratextual da profesión literaria, o intelecto da autora é un sistema de lentes tan sofisticado como espontáneo. Dun modo automático, a escritora diante da acción, activa unha óptica omnisciente e catárquica á vez:

Percibo a realidade con delay e posibilidade de edición. Desde a atalaia, en plano panorámico, insiro o foco ata as vosas retinas e volvo distanciarme, reprogramándome en múltiples perspectivas.

O alumnado participante no obradoiro creativo "HIBRIDAR O IMAXINARIO", que teño o pracer de dirixir, comprácese en presentar ante o público carballés:

ATLÁNTIDA:

Unha peza escénica con catro movementos -"Rosa dos ventos", "Delirio", "Fera liberada" e "Maroma"-.

Unha sinfonía compartida que materializa un percorrido teatral a través de textos, danzas, imaxes e expresións diversas. 

“Para hibridar o imaxinario cómpre xogar á corda coas fronteiras. Sempre coa intensidade precisa, a golpe de ilusión. Xusto aí, no non-lugar aprenderemos a fusionar a lingua infinda da arte literaria con todas as demais, sen restrición ningunha. Vés brincar?”

Difundimos a mensaxe cal Anunciación dun circo literario, artístico. Entre a distorsión musical dos megáfonos ambulantes e os brincos da poesía acróbata, lanzamos un convite para perder o medo a danzar. C’mon, C’mon! Voilà!

Durante todo o verán publicarei no formato impreso do xornal Sermos Galiza unha sección titulada "LINDES ALÉN". Dentro desta escribirei en cada número un poema para un dos murais do proxecto "DERRUBANDO MUROS CON PINTURA" . O conxunto deses textos pretenden que o lector transcenda as páxinas do diario igual que as obras plásticas transportan ao espectador máis alá da parede. Transporte utópico como fío condutor.

Ariadnas contemporáneas pola cidade...