A Percusión ten corpo de muller e chámase Liberdade. Os sismos da súa danza palpitan sobre o peito aberto dun tablado flamenco, vibrando no ápice extremo dunha escena que abre a boca para cantar:
"El duende no está en la garganta; el duende sube por dentro desde la planta de los pies"
Como a poesía de Lorca, que só pode lerse de abaixo a arriba, coa boca na terra, mastigando raíz. Desde a esencia dos pobos que son elevados ata a infinitude da Vangarda.