Arrastro o meu corpo até a pantalla e sento a contemplar o paso da historia contemporánea. Deteño o movemento real nun videoxogo de carreiras automobilísticas para atragoarme con: cadeiras de muller obxecto, invasivas datas de caducidade e competencia desleal.

Tantos anos de evolución para crear un mundo no que o último que quero, como parte da nosa especie, é chegar á meta.

-Mamá, existen as magas?

-Existen, filla.

-Entón Rosalía é unha maga.

-Si.

-Pero non era poeta?

-Tamén.                                         

-Pois entón, Rosalía é unha magapoeta.