Co iluso pacifismo que a paixón literaria me dita, dispóñome, sen máis Dyla-ción, a defender unha postura poética tan cuestionable como fundamentada. “Tomo”, así, con Garcilaso, “ora la pluma, ora la espada”, entre libros de Lope, Rosalía e Patti Smith; cun ollo en Cervantes e outro en Lois Pereiro, sen perder de vista ao vello Bob.

No encadre extratextual da profesión literaria, o intelecto da autora é un sistema de lentes tan sofisticado como espontáneo. Dun modo automático, a escritora diante da acción, activa unha óptica omnisciente e catárquica á vez:

Percibo a realidade con delay e posibilidade de edición. Desde a atalaia, en plano panorámico, insiro o foco ata as vosas retinas e volvo distanciarme, reprogramándome en múltiples perspectivas.